galiphatip. Blogger tarafından desteklenmektedir.

Aşık Veysel Hayatı (AFİŞ)


AşıkVeysel


   25 Ekim 1894’te Sivas’ın Şarkışla ilçesi Sivrialan köyünde dünyaya geldi. 21 Mart 1973’te yine
Sivrialan’da yaşamını yitirdi. Çocukken çiçek hastalığı sonucu sol gözünü kaybeder. Hastalıktan
etkilenen sağ gözüne perde iner. Bu gözü ile nisbeten görebilirken, sağım esnasında annesini
beklemekteyken ineğin vurması sonucu sağ gözünü de tamamen kaybetti. Karanlıkla tanışan
Veysel’i düştüğü boşluktan kurtarmaya çalışan Baba Karaca Ahmet, oğlunu 10 yaşında bağlama ile
 tanıştırır. Saz çalmayı öğretir. Yunus Emre, Pir Sultan Abdal, Karacaoğlan, Emrah, Dadaloğlu gibi
halk ozanlarından etkilenerek türkü yorumu ve sazda ustalaştı.
   Aşıklık geleneğinin unutulmaya yüz tuttuğu bir zamanda ortaya çıkan ve 20. yüzyıl Türk Halk
Şiirinin önde gelen siması olarak kendini kabul ettiren Aşık Veysel Şatıroğlu’dur.
   İki kez evlendi. 7 çocuğu oldu. Anadolu’yu kent kent dolaşıp şiirlerini sazıyla seslendirdi. Köy
Enstitüleri’nde saz ve halk türküleri dersleri verdi. Ölüm nedeni akciğer kanseri.
   En güzel şiirlerinden bazılarını ölümünden hemen önce yazdı. Şimdi Şarkışla’da her yıl adına bir
şenlik yapılır. Türkçesi yalındır. Dili (bilgi yelpazesi.net) ustalıkla kullanır. Tekniği gösterişsiz
ve nerdeyse kusursuzdur.
   Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içedir. Doğa, toplumsal olaylar,
din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de var.
 Şiirleri:
 Deyişler (1944), Sazımdan Sesler (1950), Dostlar Beni Hatırlasın (1970) isimi kitaplarında toplandı.
 Ölümünden sonra Bütün Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.


Share :

Facebook Twitter Google+
0 Komentar untuk "Aşık Veysel Hayatı (AFİŞ)"

Back To Top